SON bahar

   
     Bugün yine çok güzel bir sabaha açtım gözlerimi... Yeni bir güne kavuşturulmanın neşesi ve sevincine doydum. Her sabah yeni yollar, yeni umutlar, yeni bir hayat bahşediyor Cenab-ı Hak bizlere, ne kadar şükretsek azdır... Bende odamın camını açıp; güneşe, mis gibi, serin serin esen rüzgara şükrettim...

 Doğum günümde tebrik telefonları ile şenlendim... Hatırlanmak, hep beraber yaşayacağımız, yaşlanacağımız; hayırlı, huzurlu, sağlıklı, mutlu, nurlu, şuurlu, şefkat dolu bir ömre "amin" diyerek dualaştık... 27 yaş bana çok güzel ve hayırlı haberlerin müjdecisi oldu ve olacak inşallah:)

    27 sene geri de kaldı acısı ve tatlısıyla... İmanla geçirdiğimiz her hal üzerine Allah'a hamd olsun...
Aaaaa buarada dün Hicri Yılbaşını da dualarla karşıladık, yeni senemiz hepimize hayırlar getirsin inşallah... 
     Kasım ayı... Sonbaharın son demiydi... Ağaçlar yapraklarını döküyorlar, çiçekler soluyor... 

   Ve kainat insanı uyanmaya davet ediyor... Yağan rahmetle, serinleyen hava ile silkelenmeye ve uyandırılmaya çağrıldığımı hissediyorum...
    Ve ilkbaharda bu solan bağ bahçenin, Besmelelerini işitmeye çalışarak yeşerdikleri görünce insanı nasıl ümit kaplıyor değil mi?:)))
     Candan Erçetin' nin şarkısını mırıldanıyorum buaralar...

Güneş her akşam batıp hergün doğuyorsa
Çiçekler solup solup tekrar açıyorsa
En derin yaralar kapanıyorsa
En büyük acılar unutuluyorsa
Neden korkulur hayatta söyleyin bana
(ben neden hep aynı kalayım söyleyin bana)

Elbette bazen çiçek açıp bazen solacağım
Elbette daldan dala konup sonra uçacağım
Elbette bazen hızla dönüp bazen duracağım
Elbette bazen söyleyip bazen susacağım

İnanmadım asla inanamam
Herşeyin bir sonu olduğuna...